معصومه راستی هستم، متولد ۱۳۵۶، اهل شیراز و دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. بیش از ۲۸ سال است که به عنوان معلم ادبیات مشغول آموزش و پرورش نسل‌های مختلف هستم.
به شعر و داستان‌نویسی علاقه‌مندم و کتاب «میان معرکه می‌رقصم» دومین تجربه‌ی انتشار من پس از مجموعه داستان کوتاه «قند تلخ» است. این کتاب، بازتابی‌ست از اتفاقات، دغدغه‌ها و دلهره‌هایی که از دهه پنجاه تا امروز همراه‌مان بوده‌اند؛ روزهای مبادایی که بر ما گذشت و داغش تا مغز استخوان‌مان را سوزاند. سهم من از آن روزها، نوشتن بود.
با افتخار این کتاب را تقدیم می‌کنم به شما… همراه شوید با اشک‌های دکتر نادر برای مرگ بیماران کرونایی، با دلهره‌های مستأجران، با دنیای تلخ گداهای مترو، ازدواج‌های نافرجام، دانش‌آموزان دیروز و امروز… با همه‌ی آن‌هایی که آرزو داشتم نسل‌شان تکرار نسل ما نباشد و با چشم‌های من به دنیا نگاه نکنند.
نوش نگاهتان…
و برای آیندگان… برای روزهای مبادایی که بر ما گذشت…
یک فنجان چای مهمان باشید با قندی که تلخ است، چرا که ما تلخ‌ها را نوشیدیم و چه بهتر که جای شما خالی بود.
زین پس، دست‌های آسمانی‌مان را به شما می‌سپاریم. قلم بردارید، به جای ما بنویسید، به جای ما نفس بکشید.
از ما بیشتر بر روی زمین درنگ کنید، به پرندگان دانه دهید، از گل‌ها مراقبت کنید،
و گاهی، شعری به یاد ما زمزمه کنید…
از فرداهایی بنویسید که ما دیگر نخواهیم دید.
